De analyse van hout in archeologische context is zeer breed en kan verwijzen naar vele verschillende onderzoeksmethoden. Mogelijke richtingen van archeologisch houtonderzoek zijn het verzamelen van technische gegevens, het interpreteren van de oorspronkelijke functie van houten objecten in het verleden of het verkrijgen van koolstofdateringen. Hout was in het verleden een belangrijk bouwmateriaal en grondstof voor tal van objecten. Normaliter vergaat hout echter snel, waardoor de materiaalgroep slechts een minuscuul deel van de vondstassemblage is. Nederland is daarentegen vrij uniek omdat in archeologische contexten, door hoge waterstanden in delen van het land, relatief veel hout aangetroffen wordt. Bestudering van houtvondsten levert daarom belangrijke informatie op over het dagelijks leven van mensen. Houtvondsten geven daarnaast inzicht in de voormalige bosbestanden, de eventuele invloed van mensen daarop door beheer en handel en de herkomst van hout.