Archeobotanie omvat de studie van plantenresten, die aangetroffen worden in archeologische context. Specialisaties zijn onder andere pollenanalyse, macrorestenonderzoek (zaden, vruchten en plantendelen), diatomeeënonderzoek, fytolietenonderzoek en hout- en houtskoolonderzoek. Archeobotanisch onderzoek betreft zowel cultuurgewassen als wilde planten. Met de analyse van archeobotanie kan bijvoorbeeld de vegetatie in de omgeving van de nederzetting worden gereconstrueerd, of kan achterhaald worden welke planten door mensen werden gegeten. Tijdens archeobotanisch onderzoek wordt er veel aandacht besteed aan het beoordelen van de complexe formatie-, depositie- en conservatieprocessen, om zo de representativiteit van het materiaal te evalueren.