Fysisch-geografisch onderzoek

Fysische geografie of natuurkundige aardrijkskunde is de richting van de geografie die zich bezighoudt met de bestudering van de fysische of natuurkundige processen die het landschap vormen en hebben gevormd. In de context van archeologisch onderzoek is deze informatie van belang, omdat de activiteiten van mensen mogelijk waren (of niet) aan de hand van het landschap waar zij in leefden. In die zin bepalen de resultaten van het fysisch-geografisch onderzoek – wat een overkoepelende term is voor verschillende disciplines, zoals micromorfologisch onderzoek, textuuranalyse en bodemchemisch onderzoek – in belangrijke mate of en waar (verder) archeologisch onderzoek noodzakelijk is en hoe dat onderzoek het beste kan worden uitgevoerd. De resultaten van opgravingen moeten bij het vormen van de conclusie vaak ook weer in een breder landschappelijk kader worden geplaatst. Fysische geografie speelt dus in de eerste en laatste fase van archeologisch onderzoek vaak een belangrijke rol.