Ancient DNA of aDNA is DNA dat is geïsoleerd uit oude organische resten. Dit onderzoeksveld wordt ook wel archeogenetica genoemd. aDNA-onderzoek kan worden ingezet voor onder andere afstammingsonderzoek, de fysieke eigenschappen van individuen, ziekte en ziektegevoeligheid. aDNA-onderzoek is een destructieve methode, maar voor de benodigde monsters is een gram vaak voldoende. Van een DNA-monster worden de DNA-strengen geanalyseerd op de genen en, als het om identificatie van soorten gaat, het aantal chromosomen. Bij oude monsters zoals in de archeologie zijn er wel belemmeringen. DNA wordt in de bodem langzaam afgebroken. De DNA streng bevat dan beschadigingen of raakt verknoopt met zichzelf of een andere DNA streng. Het gevolg is zelfs onder de beste omstandigheden DNA-sequentie een absolute limiet heeft tot ongeveer 1,5 miljoen jaar in het verleden. In de praktijk zijn weinig studies erin geslaagd om DNA te amplificeren ouder dan enkele honderdduizenden jaren. Het bot dat het meest wordt gebruikt voor DNA-extractie is het rotsachtige oorbot, omdat de dichte structuur ervan goede omstandigheden biedt voor DNA-conservatie. DNA onderzoek is onder meer van groot belang geweest om de verspreiding van de moderne mens uit Afrika in kaart te brengen.